خبرگزاری دانشجویان ایران متن کامل این نامه را ترجمه کرده است:
تمایل دارم توجه شما را به این واقعیت جلب کنم که گزارش کمیته‌ی فرعی سیاست اطلاعاتی در کمیته‌ی منتخب اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا مورخ 23 اوت 2006 تحت عنوان «به رسمیت شناختن ایران به عنوان تهدیدی استراتژیک، چالش اطلاعاتی برای آمریکا» شامل برخی اطلاعات غلط، گمراه‌کننده و فاقد ادله‌ی لازم است.
شرح تصویر عکس سایت نطنز در صفحه‌ی 9 آن گزارش می‌گوید که «ایران در حال حاضر اورانیوم را با استفاده از آبشار 164 سانتریفیوژی در حد تسلیحاتی غنی‌سازی می‌کند» در این رابطه لطفا مطلع باشید که اطلاعات درباره‌ی فعالیت غنی‌سازی اورانیوم که در کارخانه‌ی پیلوت غنی‌سازی سوخت در نطنز انجام می‌گیرد، شامل سطح غنی‌سازی 6/3 درصدی است که ایران به آن دسترسی پیدا کرده است و مدیرکل در آوریل 2006 (GOV/27/2006 پاراگراف 31) به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارایه کرد. توصیف این سطح غنی‌سازی به عنوان «درجه‌ی تسلیحاتی» نادرست است؛ زیرا عبارت «در حد تسلیحاتی» معمولا برای اشاره به اورانیوم غنی‌سازی شده در حد 90 درصد و یا بیشتر در ایزوتوپ و اورانیوم 235 به کار می‌رود. گزارش آوریل 2006 مدیرکل و نیز تمامی گزارشات دیگرش درباره‌ی اجرای پادمان‌ها در ایران بر روی وب سایت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد.
در صفحه‌ی 10 آمده است که «ایران به طور پنهان عنصر رادیو ایزوتوپ دارای عمر کوتاه پلونیوم 210 (PO-210) را تولید کرده است، ماده‌ای که دارای دو کاربرد است که یکی منبعی خنثی برای سلاح هسته‌یی و دیگری باتری‌های ماهواره‌ای است. استفاده از عبارت «به طور پنهانی تولید کرده است» گمراه‌کننده است؛ زیرا تولید PO-210 بر اساس توافق پادمان‌های ان‌پی‌تی منعقد شده میان ایران و آژانس نیازی ندارد از سوی ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش شود (این مساله در سند INFCIRC/214 منتشر شده است). (در رابطه با تولید PO-210 لطفا به گزارش ارایه شده به شورای حکام از سوی مدیرکل آژانس در نوامبر 2004 (GOV/83/2004 پاراگراف 80) رجوع کنید.
به‌علاوه دبیرخانه‌ی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شدت به ارزیابی غلط و گمراه‌کننده‌ی کل پاراگراف دوم صفحه‌ی 13 اعتراض دارد. این پاراگراف می‌گوید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصمیم گرفت آقای چارلیز بازرس پادمانی ارشد آژانس را «به علت مطرح کردن نگرانی‌هایی درباره‌ی فریب‌کاری ایران درخصوص برنامه‌ی هسته‌یی‌اش و این نتیجه‌گیری که هدف برنامه‌ی هسته‌یی ایران ساخت سلاح است، برکنارکند.»
به‌علاوه این گزارش حاوی گمانه‌زنی وقیحانه و فریبکارانه مبنی بر آن است که چنین برکناری ممکن است به علت «عدم پایبندی به سیاست اعلام نشده‌ی آژانس باشد که مقامات آژانس را از گفتن کل واقعیت درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌یی ایران منع می‌کند».
در این رابطه لطفا این توصیه را بپذیرید که همه‌ی توافقات پادمانی منعقده میان یک کشور عضو و آژانس در رابطه با پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌یی مستلزم آن است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پذیرش انتصاب یک بازرس پادمانی آژانس از سوی کشور عضو را پیش از اعزام وی به آن کشور برای بازرسی به دست آورد.
(INFCIRC/153) تحت چنین توافقاتی هر کشور عضوی حق دارد با انتصاب هر بازرس پادمانی مخالفت کند و عقب‌نشینی از انتصاب به عنوان یک بازرس را در هر زمانی در آن کشور خواستار شود.
بر همین اساس درخواست ایران از مدیرکل آژانس برای عزل آقای چارلیر که به وی اجازه می‌دهد بازرسی‌های پادمانی را در ایران انجام دهد مبتنی بر بند 9 و بند 85 توافقنامه‌ی پادمان با ایران است. هم‌چنین تمایل دارم خاطرنشان سازم که ایران انتصاب بیش از 200 بازرس پادمانی آژانس را پذیرفته است و این تعداد مشابه کل تعدادی است که اکثریت کشورهای غیردارنده‌ی سلاح که توافقنامه‌ی پادمان‌های ان.پی.تی را منعقد کرده‌اند، پذیرفته‌اند.
در نهایت جای تاسف است که گزارش مجلس نمایندگان آمریکا،دیدگاه‌های شورای امنیت سازمان ملل را آن‌طور که در قطعنامه‌ی 1696 (2006) مطرح شده که علاوه بر سایر چیزها «مدیرکل آژانس و دبیرخانه‌اش را به ادامه‌ی تلاش‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه برای حل همه‌ی مسایل باقی مانده در ایران در چارچوب آژانس توصیه و ترغیب می‌کند» به حساب نمی‌آورد.
در عین حال جای تاسف است که نویسندگان این گزارش با دبیرخانه‌ی آژانس برای راستی‌آزمایی صحت اطلاعات فوق مشورت نکرده‌اند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آماده است به کمیته‌ی شما در تصمیم اطلاعات اشتباه و گمراه‌کننده‌ی لحاظ شده در این گزارش همکاری کند.
*ملیسا فلمینگ سخنگوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمینیز به خبرگزاری فرانسه گفت که این نامه برای رفع ابهامات در رابطه با واقعیات به آمریکا ارسال شده است و این مساله‌ای بود که هم‌چنین درستی و صداقت آژانس را زیر سوال می‌برد و باید به آن پاسخ داده شود.»
